Για μια φορά ακόμα

Για μια φορά ακόμα
σε μια γραμμή συνηθισμένη
- πια -
που αν και σκοτάδι
ξέρει καλά τη βαδίζει...

με κείνα τα πόδια τα γυμνά
- που νιώθουνε καλά την υγρασία
- που ξέρουνε που τελειώνει η άκρη

εκεί....
που ο κορμός λυγίζει...
εκεί....
που ο πόνος ύπουλα χτυπά...
και μια κραυγή
σπάει τα δόντια
τρυπά τους τοίχους
και ξέχειλα γεμίζει όλο το δρόμο...

Για μια φορά ακόμα
μες το σκοτάδι
- πια -
στου μαχαιριού το πέρασμα
κατάφερε και ξέφυγε
μέσα απ' το τζάμι...

σαν σπίθα!

Πριν ακόμα

Πουλί
ζητούσα ξαπόσταμα
σε φευγάτα καράβια....

Παιδί
ζητούσα παιχνίδια
σε καθάρια σοκάκια...

Μ' ένα μυαλό μπερδεμένο
ανάμεσα στα ερείπια του κόσμου
που μ' άφησαν
πριν ακόμα
το αίμα μου πάρει
τον πρώτο του χόχλο! 

Μια οπτασία

Μια φωτιά στου μυαλού την εστία
και μια πάχνη - αχνή - στην άκρη των δύο χειλιών

Μια ματιά στου κορμιού τη σκιά
και δυο χέρια - εναέρια - στο κυνήγι...

Ένα στρώμα στη γωνία
και μια ευχή καθισμένη στη μέση

Ένα ρόδι ανοιχτό δεξιά
και μια ανάσα που σκάει σαν άνθος...

Συλλαβές που χορεύουν
και καρδιά που σαλεύει
σαν το χάδι κυλάει κυκλικά και αργά
στη δελφύ να χωθεί...

Μια αχτίδα σελήνης αμυδρή
σιωπηλά απ' τα μαλλιά κατεβαίνει
στο λαιμό μια θηλιά...

κι ένα τράβηγμα...
κι ένα τράνταγμα...

η οπτασία ένα φλας στο σκοτάδι!