Πού με πάει η Μοίρα
και τι δρόμος κρυφός;
Τι μου δίνει η χήρα
λες και είμαι τυφλός;
Περπατώ κι είναι νύχτα
κι η βροχή πεφτ' ακόμα
κι εγώ μπήγω τα νύχια
στο δικό μου το σώμα.
Κι επιμένω να δω
ποια θα είναι η τύχη
και ρωτάω να μάθω
πώς γκρεμίζουν τα τείχη.
Μα η μέρα δε σκάει
και ο ήλιος χλωμός
ούτε πια μου γελάει
και στα πόδια χωλός.
Δεκανίκια δε βρίσκω
για να δώσω στο φως
κι ο κόσμος πιο άδικα
μου στερεί και το "πώς"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου