ΣΥΛΛΟΓΕΣ

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Στο όνειρο της Πασχαλιάς




Μερικές φορές
είναι πολύ δύσκολο
να κοιτάζω την όψη σου
να σε βλέπω να λιώνεις...

ξεχασμένο χαμόγελο
ξεχασμένο το βλέμμα
κι ο χειμώνας - μια εποχή που επιμένει

μου έχει αλλάξει το τρόπο
να σκέφτομαι
να μιλώ
και να γράφω.

Κλαδί δίχως κορμό
και χέρι δίχως σώμα!

Μια πυρκαγιά που δύσκολα σβήνει...

γιατί υπάρχεις με έναν τρόπο
αλλόκοτο για άνθρωπο

αφού δεν έχει μείνει τίποτα
- ούτε εκεί που ο αγέρας φιλτράρει το λόγο
- ούτε εκεί που η φωτιά φουσκώνει το αίσθημα.

Λίγο ακόμα.... κάθε φορά
που περπατάς
και μου μιλάς,
που μου γελάς
και με χαϊδεύεις

και με βοηθάς να αντέχω σ' όλα εκείνα
που με κυνηγούν

_ μέσα σε κείνο τ' όνειρο της Πασχαλιάς.