Το έκκριμα

Κι ένας μαστός μπορεί να βοηθήσει..... 

αναλόγως το έκκριμα.

Διάφανο – αν είναι –

- σου προσφέρει ασφάλεια

- σε κάνει γλυκό, τρυφερό

- συντηρεί στο μυαλό χρόνια αθώα.

ή έστω λίγο από κίτρινο... - ρε αδελφέ -

- λιγάκι πιο οικείο σε κάνει

- σπάει τον πάγο

- και σε κάνει – αν όχι να γελάσεις – να προσφέρεις μειδίαμα με ελάχιστη δόση ευγένειας.

Όταν όμως αλλάζει το χρώμα

κι αποκτά αποχρώσεις του ροζ ή του κόκκινου....

- άλλες σκέψεις γεμίζουν το χώρο

- άλλη κίνηση οφείλεις να κάνεις

- ή το σώζεις.... και σώζεσαι

- ή το αφήνεις να στάζει – λίγο λίγο -

..... μέχρι ολικής αποστάξεως!   

Σε μια κόχη

(Στα... Λουλούδια)

Σε μια κόχη

- εκεί ακουμπώ το φόβο -

μακριά από τα μάτια όλων

- ακόμα κι αυτά των αγγέλων -

Συγκεντρώνω τις λίγες λέξεις  

- φύλλα που έχουν πέσει -

από τις κλειδωμένες ψυχές

- η τόλμη είδος πια πολυτελείας -

Διαβάζω τα όνειρα

- ανώνυμα για ασφάλεια -

απ' το δράκο που πια έχει δραπετεύσει

- τα παραμύθια αιμορραγούν - 

Κάπου... δεν ξέρω πού...

- πάντως εκεί στην κόχη -

πόνος κι απορία μαζί

Σε μια κόχη

- μαζεύω ακόμα -

το φόβο, τον πόνο, την αγωνία 

- μαζί με την πείνα για όλα - 

- του Πανσέ, του Χρυσάνθεμου

- της Μαργαρίτας, του μικρού Ζουμπουλιού!