(Στον Άγγελο)
- Γιατί κλαις; Τί σού’ καναν;
- Μού το πήραν;
- Τί σού πήραν, καρδούλα μου;
- Το στολίδι μου...
- Τί σού στόλιζε, ψυχή μου;
- Το πρόσωπό μου.
- Ήταν μεγάλο;
- Όσο ολάκερος ο κόσμος για τους χαμένους!
- Ήταν ακριβό;
- Όσο και το χρυσάφι για τους φτωχούς!
- Ήταν σπουδαίο;
- Όσο και η ζωή για τους νεκρούς!
- Μα τέλος πάντων, τι ήταν;
- Το χαμογελό μου!
- .......
Αγκαλιάστηκαν και έκλαψαν μαζί,
Ο ένας γιατί το έχασε,
Ο άλλος γιατί δεν το είχε ποτέ του!
Καλησπέρα συνάδελφε, επειδή το ποίμα αυτό μου άρεσε πολύ, προτίθεμαι να προσθέσω το blog σου ως σύνδεσμο στο facebook. Έχω την άδειά σου;
ΑπάντησηΔιαγραφήχάρηκα πολύ που σου άρεσε! φυσικά και ναι.καλά να περνάς!
ΑπάντησηΔιαγραφή