Σε μια λευκή σελίδα

Σε μια λευκή σελίδα
είδες τον κόσμο που δε γνώρισες,
είδες ψυχή που βρήκε τείχος
στη ματιά και το αγκάλιασμα...

Σε μια λευκή σελίδα
είδες την άρνηση που πόθησες,
είδες το δυνατό το "όχι" σου
σ' ό,τι γεννήθηκε μαζί σου
σ' ό,τι σε έθρεψε...

Σε μια γυμνή σειρά από 'κείνη τη σελίδα
είδες ό,τι σε έφερε κοντά
σε τούτη τη στιγμή
που έχεις πιάσει πάτο!

Στην απόμερη μνήμη

Στην απόμερη μνήμη
η σκιά μιας κραυγαλέας ειρωνείας
σακατεύεται
χτυπώντας τα πόδια της
στο πεζούλι της πικρής ηδονής.

Στάλα στάλα γεμίζει το μέτωπο
με ιδρώτα αγωνίας
πλημμυρίζοντας
τις λακιές των ματιών
στη σκηνή που ξανά ξεπροβάλει.

Κλειδωμένο δωμάτιο ο νους
και κλειδί δεν υπάρχει.

Εκεί μέσα η σωτηρία της ψυχής
πάνω κάτω πηγαίνει
στο σοκκάκι της απόμερης μνήμης
σαν το αίμα
των γυμνών ακροδάκτυλων
κοκκινίζει συνεχώς το πεζούλι.

Δεν υπάρχει παράθυρο
δεν υπάρχει ούτε πόρτα.

Πέρα... κάπως έτσι θα βγει
μέχρι εκεί...
που το σώμα θ'αχνίσει.