Στασιμότης

Πρώτη κίνηση
κι αυτή μπροστά
σε μια άλλη πρώτη κίνηση

πρώτη ματιά
κι αυτή βολή
σε μι' άλλη πρώτη ματιά...

Μετά μια πρώτη νύχτα
και ύστερα πολλές
πάρα πολλές

μα η κίνηση πάντα πρώτη
και η ματιά το ίδιο πρώτη

κι από τη μια μεριά
κι από την άλλη...

ώστε συγχώρεση καμιά
καμιά κι η έγνοια

σ' αυτό το κατρακύλισμα!

Τραγική ειρωνεία

Κάποτε....

κάθε φορά,
η δύναμη της λογικής χανότανε
μπρος την αρχή της ηδονής

κάθε φορά,
οι υποσχέσεις του μυαλού δίνονταν
στο τέλεμα του πάθους!

Τώρα,
χάθηκε πια η ηδονή
μπροστά στη λογική

Τώρα,
το πάθος μας τελείωσε
κι οι υποσχέσεις μείναν πίσω!

Γλυκιά Αφροδίτη
_ πάντα μια ειρωνεία θα' σαι_

Η άλωση

(Στον οπλίτη)

Κατέληξες στην άκρη του δρόμου
μ' ένα κομμάτι σελήνης
και μια μνήμη δίχως στήριγμα.

Μένεις σε πλήρη ακινησία
μ' ένα μυαλό
που έχει ξεχάσει τα σύμβολα πράξεων.

Κάθε λάμπα
που ανάβει μπροστά σου
άλλο πια
δεν μπορεί να φωτίσει το δρόμο σου,
κάθε τύμπανο
άδειο από ήχους
κι ας χτυπάει η βέργα στη ράχη του.

Σε χρόνο σπασμένο
η όψη σου αδιάφορη
η γεύση σου ανύπαρκτη
κι η ψυχή σου ορφανή από "θέλω".

Μια νύχτα απλώνεται
και η ανίατη νόσος γεμίζει το στρώμα,
ποτίζει το κάτω σεντόνι,
εισχωρεί στο κορμί
σου ρημάζει τα όργανα όλα!

Το κάστρο σου χάθηκε! 

Γι' αυτό και μόνο

Όλες μου οι ήττες και πάλι μπροστά
- ξυπνούν το μυαλό και το γυρίζουνε πίσω

με γουρλωμένα τα μάτια τους
μου κλείνουν το δρόμο,
μου προκαλούν την ψυχή να στενάξει,
να πονέσει και πάλι,
να ουρλιάξει....

Όμως τώρα κι εγώ _ μ' ένα βήμα
πετιέμαι και πάλι μπροστά...

Σταματώ κάθε κίνηση,
κάθε βλέμμα,
κάθε φράση
που αρέσει...

ένα περιστέρι λευκό μού γεμίζει τη χούφτα
κι ο αγέρας μας παίρνει μαζί του.

Αναμνήσεις

Τα χρόνια που πέρασαν
με την εφηβεία στο γύψο

με μια νεότητα που η ηδονή της κρυβόταν.

Θυμάμαι, ακόμα θυμάμαι
που δεν μπορούσα να διακρίνω
ποιο φύλλο να δέσω μπροστά μου
ποιο άνθος, ποιο φρούτο...

για να χορτάσω το μυαλό μου,
να γεμίσω το αύριο!

Μια νέα μέρα

Ξημέρωσε...

κι η μέρα με βρήκε - για μια φορά ακόμα
στις σκέψεις μπερδεμένο

έξω απ' το πύργο του μεσαίωνα...

Γι' αυτό και τώρα πια μπορώ...

Σε ένα να ελπίζω

κι ένα μονάχα να  εύχομαι...

Η νέα μέρα -  να' ναι όμορφη

δίχως τα σύννεφα στον ουρανό

κι ο ένας πιο κοντά στον άλλο να' ρθει

- που τόσο χαμένος νιώθει...