Όλο και πιότερο

Στον ύπνο μας γεννιούνται οι φωτιές μας 

και στις στιγμές του ονείρου οι φλόγες καίνε 

μια εικόνα, 

μια ανάσα 

κι ένας λόγος 

είναι αρκετά για να κινήσει το ταξίδι 

ζω ή προσπαθώ να κρατηθώ σε τούτη τη ζωή 

- όπως την λέν' οι άλλοι - 

συλλαμβάνω τον εαυτό μου σε ένα μόνιμο αγνάντεμα 

όπως παλιότερα 

όταν είχα χάσει την αλήθεια μου για μια χούφτα γλυκόλογα, 

για το εύγε του κόσμου 

- πάει πια - 

ο καιρός σε λίγο θα γίνει πιο κρύος κι η καρδιά θα ηρεμήσει 

- κάθε χρόνο μακραίνει και πιότερο -  

η πληγή δε λέει όμως να κλείσει 

ένας ήχος, 

μια δέσμη φωτός στου νου μου το διάδρομο 

- ευτυχώς - 

τα δωμάτια αντίκρυ κλειδωμένα 

τα κλειδιά στα συρτάρια, 

σε ντουλάπια πίσω από τις ίδιες τις πόρτες...