Οι μέρες δύσκολες
τώρα που ο ήλιος είναι μακριά
για το παιδί
που πιάνει τους τοίχους
και μετρά τον ορφανό το χρόνο
δίχως χαμόγελο
στα μελανά τα χείλη
δίχως τα κόκκινα τα ρόδα
να κοκκινίζουνε τα χέρια του
δίχως να έχει τη δύναμη
να ανατρέψουνε τα σχέδια του γίγαντα
δίχως τραγούδια
με στίχους ανάκατα και όνειρα
δίχως μια κουταλιά γλυκό
από σταφύλι ή από βύσσινο
δίχως μια φλόγα ελπίδας
στο τραπέζι με τα πολλά γλυκίσματα
αφού ο ήλιος μακριά
και το νυχτέρι πλησιάζει πάλι!
τώρα που ο ήλιος είναι μακριά
για το παιδί
που πιάνει τους τοίχους
και μετρά τον ορφανό το χρόνο
δίχως χαμόγελο
στα μελανά τα χείλη
δίχως τα κόκκινα τα ρόδα
να κοκκινίζουνε τα χέρια του
δίχως να έχει τη δύναμη
να ανατρέψουνε τα σχέδια του γίγαντα
δίχως τραγούδια
με στίχους ανάκατα και όνειρα
δίχως μια κουταλιά γλυκό
από σταφύλι ή από βύσσινο
δίχως μια φλόγα ελπίδας
στο τραπέζι με τα πολλά γλυκίσματα
αφού ο ήλιος μακριά
και το νυχτέρι πλησιάζει πάλι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου