Περιμένοντας λίγο φως!

Μέσα στην κάμαρα
οι μέρες και οι νύχτες περνούν

- ανιαρές, ψυχρές, απαίσιες -

Το βλέμμα καρφωμένο μόνιμα στον τοίχο
κι η σκέψη μια δύναμη που σπρώχνει
ν' ανοίξει ένα φεγγίτη
να δει μια αχτίδα να ορμάει μέσα
να δώσει λίγο φως στην κάθε επιθυμία
-  που μαραζώνει στην ψυχή -.

Κι άμα το φως
που μπει αποδειχτεί κι αυτό
ανιαρό,
ψυχρό κι απαίσιο
δε θα πειράξει διόλου,

μιας και η ευχή είναι δεμένη μόνο με την θέα του
και η ζωή δεν ξέρει
ποια είναι η τύχη της!