Στο πέρασμα του χρόνου

Σαν καρφί μια αχτίδα από μάτια
και πάγος μαχαίρι
κάθε λέξη
κάθε συλλαβή
και κάθε γράμμα

σαν το πάθος κατευθείαν στην ψυχή
κι ας φοράει μπρος τα μάτια των άλλων
το λάθος

Είναι ο χρόνος καρφωμένος στον ίδιο ίσκιο
με ένα τριαντάφυλλο - που δε μαραίνει
μ' ένα φεγγάρι - ολόγεμο
μ' ένα νεύμα - στη χαρακιά του γέλιου πάνω

Σαν ταραχή στο γρήγορο βήμα
και αίμα ζεστό
κάθε φούσκωμα
κάθε ξεφούσκωμα
και κάθε στέρνο

σαν τον πόθο κατευθείαν στο μυαλό
κι ας αγνοεί ο κόσμος
το πόσο

Είναι ο χρόνος σκορπισμένος στο ίδιο σοκάκι
με μια καρδιά - που δε μαραίνει
μ' ένα χελιδόνι - ολόγεμο
με μια φωλιά - στη χαρακιά του γέλιου πάνω

Σαν μαγκωμένη παλάμη στο ρόπτρο
και εικόνισμα χορτάτο
κάθε προσευχή
κάθε ευχή
και ό,τι άλλο

σαν την ελπίδα κατευθείαν στα μάτια
που σ' άλλο ματόχαντρο
δεν είδα

Είναι ο χρόνος δουλεμένος στον ίδιο τροχό
με μια ζωή - που δε μαραίνει
με ένα όνειρο - ολόγεμο
με μια ανάμνηση - στη χαρακιά του γέλιου πάνω