Άδικος κόπος

Έτρεξες στο στρώμα
με ορμή

ήθελες να βρεις - όσο πιο γρήγορα γινόταν -
το όνειρο που πλάγιαζε κοντά σου

και μες το νου σου άφησες
να τρέξει λίγος χρόνος
για να προλάβεις...
την ιδανική στιγμή
της ηδονής...

όμως δε βρήκες παρά
πόδια γυμνά και κρύα
και
μια πλάτη λευκή στραμμένη
προς τον ήλιο...

βρήκες το μάτι να γυρνάει μες το χώρο
σαν ηλίθιο
μιας και το όνειρο κάπου μες τα σεντόνια
μπλέχτηκε...

τελικά άδικος κόπος...

όλα καλά
μονάχα εκεί έξω
κι όλα χαμένα εκεί μέσα!