Ήρθε κάποια νύχτα αυγουστιάτικη
και την κράτησα,
- γιατί ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν την είχα συναντήσει -
την έζησα,
την ένιωσα
- ήταν το παν - .
Αγνή, όμορφη και θεϊκή
μου πρόσφερε φτερά στα βαριά μου κόκαλα
μου διέλυσε το φόβο των ματιών μου
μου έλυσε τις χούφτες μου
μου έδιωξε τη σκέψη για το τέλος
και μου 'μαθε
να ταξιδεύω στα όνειρά μου
να τρέφομαι απ' το ζεστό το δάκρυ μου
να απλώνω τη ματιά μου στον ορίζοντα
να αγκαλιάζω δίχως φόβο...
και να γελώ
με όλα εκείνα τα παλιά, τα σκοτεινά...
τα αθαύμαστα !
και την κράτησα,
- γιατί ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν την είχα συναντήσει -
την έζησα,
την ένιωσα
- ήταν το παν - .
Αγνή, όμορφη και θεϊκή
μου πρόσφερε φτερά στα βαριά μου κόκαλα
μου διέλυσε το φόβο των ματιών μου
μου έλυσε τις χούφτες μου
μου έδιωξε τη σκέψη για το τέλος
και μου 'μαθε
να ταξιδεύω στα όνειρά μου
να τρέφομαι απ' το ζεστό το δάκρυ μου
να απλώνω τη ματιά μου στον ορίζοντα
να αγκαλιάζω δίχως φόβο...
και να γελώ
με όλα εκείνα τα παλιά, τα σκοτεινά...
τα αθαύμαστα !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου