Η βροχή

Πάνω στο πλατύ οδόστρωμα
τρέμω και φαίνεται αυτό
στην κάθε νευρική μου κίνηση
που δείχνει την ματαιότητα
της αισχρής αναμονής μου
που με χτυπά στα μάτια
και με τυφλώνει
και δε μ' αφήνει να βρω την άκρη
να πιαστώ και να ανασάνω

Κενός ο δρόμος
καμμία κίνηση
μόνο η βροχή
που πέφτει
και μου δροσίζει το κορμί
τα μάτια μου καθαρίζει
και στο μυαλό μου γαληνεύει

Αυτό το αιώνιο νερό του ουρανού
που ξέρει πότε να 'ρχεται
και με κρατάει συντροφιά
και σαν παιδί με νανουρίζει