"ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ"

Σαλεύω

τη Σιγή μου

και Σιγοντάρω

τα δικά Σου

Σινιάλα...

μέΣ το

κουραΣμένο

Σκοτάδι

προΣέχω

τις δικέΣ Σου

ΣαΐτεΣ

που ειΣχωρούν

ΣαδιΣτικά

μέΣα

Στο Σώμα...

Για λίγο ηΣυχάζω,

μα ΣαΣτίζω

σαν ο Στρατός

Σκορπάει

το Σιτάρι...

Σπρώχνω

τα Σαρίδια,

τα Σκουπίζω

και τα Σωριάζω

Στην είΣοδο,

Σφραγίζω

της θύραΣ

το Σύρτη

και Στριμώχνομαι

μέΣα...

μα Στην άκρη

τηΣ κάμαραΣ

βρίΣκω

πάλι το Στρώμα

Σε βαθύ

Σπαραγμό!