"ΡΥΜΗ"

Ραγίζουν

τα σύνοΡα

γης κι ουΡανού,

τΡέχει

ο πατέΡας

των άστΡων,

Ραντίζει

τα γαΡύφαλλα

με χΡώμα

χΡυσό,

την ώΡα

που τ' αγόΡι

ξεπΡοβάλλει

με οΡμή

και Ρωτάει

τον αγέΡα

ποτέ θα' Ρθει

το καΡάβι

να τον πάΡει

μακΡιά

στην καινούΡια

τη Ρύμη του.