Το καλοκαίρι ποτέ του δε σβήνει

Το καλοκαίρι τούτο δε θα λιώσει
γιατί έχει στα μάτια τη φωλιά,
μόνο ελπίδα στα νιάτα μας θα δώσει
στο στόμα μας θα δέσει με φιλιά.

Και τα καῑκια συνεχίζουν τ' αρμένια
στα νερά του γαλάζιου Αιγαίου,
και οι γέροι αφήνουν τα γένια
μες την αύρα αγέρα γενναίου.

Ένας γλάρος βουτά στον παρθένο βυθό
για να βρει την αιώνια γαλήνη,
κι αναδύεται από' κει παλικάρι ξανθό
που ζαλίζει τη γεμάτη σελήνη.

Μια κοπέλα ατενίζει το άπειρο
κι ένα αστέρι πετά χαμηλά,
για το πάθος που απομένει πια άκαιρο
έναν όρκο τραγουδά σιωπηλά.

Το καλοκαίρι τούτο δε θα λιώσει
γιατί έχει στα μάτια τη φωλιά,
μόνο ελπίδα στα νιάτα μας θα δώσει
στο στόμα μας θα δέσει με φιλιά.