Δίχως ρήματα

Μια ξάστερη νύχτα
στη λάμψη των άστρων
και των σωμάτων ο κόσμος
στης αγάπης το άναμμα.

Ο ανοιχτός δρόμος
στων παιδιών το τρέξιμο
και στων στόχων το στήσιμο
των γερανών το πέταγμα.

Ένα βλέμμα αγοριού
στον κόλπο του έρωτα
κι στης σελήνης το γέμισμα
του ονείρου το γύρισμα.

Του αγέρα οι στροφές
στ' ουρανού τα χωράφια
και στο στρώμα του πάθους
των λόγων το στήριγμα.