Πάνω στην ώρα

21.14 ..... - Μόνος
                             είμαι μόνος
                περιμένω                 κι... ελπίζω!
                τι είναι αυτό;
                                      πού με πάει;
                - εγώ;
                - ναι, εσύ!
                αλλιώς
                            θα πνιγόταν το κλάμα μου
                            θα καιγόταν η ανάσα...

21.29 ..... ΣΙΩΠΗ..........
                το μυαλό ησύχασε
                                              μες στο ραδιόφωνο...

21.31 ..... όμως για λίγο
                το δάκρυ κυλάει ξανά
                η ανάσα φουντώνει και πάλι...

                κι εγώ πάλι
                                   μόνος
                                             νιώθω μόνος!
                τι είναι αυτό;
                                      πού με πάει;
                - εγώ;
                ..........

21.57 ..... - αρχίζω να συνέρχομαι
                στην ιδέα
                                του "εγώ"
                                                που' ναι ανύπαρκτο...

21.59 ..... ένα περιστέρι λευκό
                γίνηκε όνειρο
                                       πέρασε απ' τα μάτια...
                και κούρνιασε στην καρδιά!

22.01 ..... Καληνύχτα!
                - Καληνύχτα...

22.02 ..........................................

.