Για μια χούφτα στιγμές

Βγαίνεις στον κόσμο ανάμεσα
και σου δείχνει τα πρέπει σου...

σχίζεις τη μορφή σου ενδιάμεσα
και φορτώνεις με ψέμα την σκέψη σου।

Απ' το λόγο του εξαρτάς τη ζωή
και δε σκέφτεσαι τι κάνει ο ίσκιος σου...

στο ποτήρι του ακουμπάς τη ψυχή
και ξεχνιέσαι στο σκοτάδι ο ήχος σου।

Στη δική του τη λάμψη υποκλίνεσαι
και να μην προδοθεί η υποταγή του ζητάς...

στα δικά του αρμόζει συνέχεια στήνεσαι
και το κύριο ύψος σου στο χώμα πατάς।

Για μια χούφτα στιγμές όλα αυτά
που μπορούσες να βρεις και σε πάγκους ...

αλλά κοίτα τα μάτια σου, αύριο θα είναι καυτά
αφού δένεις συνεχώς το λαιμό σου με σπάγκους!