Μίμησις πράξεως

(Στη Βιβή)

παίρνεις στα χέρια του λίγο απ' το χώμα
φτιάχνεις μ' αυτό ανθρώπινο σώμα

και στάζεις πάνω του λίγο νερό
να είναι όμορφο, ακμαίο, γερό.

ανοίγεις τα χέρια στο έμψυχο σώμα
νιώθεις το αίμα του να αλλάζει το χρώμα

σαν το δροσίζει το φρέσκο νερό
και είναι πια όμορφο, ακμαίο, γερό.

αγγίζεις το δέρμα και δίνεις ζωή
φυσάς λίγο πνεύμα, φυτεύεις πνοή

γλυκό χαμόγελο στα χείλη χαράζεις
χαρά και λύπη στην καρδιά του μοιράζει.

νιώθεις το δέρμα του που παίρνει ζωή
στο πνεύμα ο αγέρας με άλλη ροή

στα μάτια, στα χείλη η όψη αλλάζει
χαρά και λύπη στον κόσμο μοιράζει.

.......

πλάστης και πλάσμα στην ίδια σκηνή
πομπός και δέκτης στην ίδια γραμμή

καθώς η μίμηση ενώνει τα δύο κορμιά
κι η ψυχή τους ολόιδια με καινούρια φτερά...