το όνειρο

Ξέρεις, τι θά’θελα αυτή τη στιγμή;
Ένα δίπλό στρώμα.
Κι αυτό στο πάτωμα!
Χωρίς σεντόνια...
Δίπλα μου ένα κοντό τραπεζάκι
και πάνω του ένα αναμμένο κερί...

Εγώ κι εσύ,
μέσα σε ζεστές πυζάμες,
με διπλωμένα τα χέρια ανάμεσα στα πόδια μας
και μια διακριτική δόση μουσικής
– μόνο για μένα και για σένα!

Μάτια κλειστά,
ανοικτό μυαλό
και λίγες εικόνες στους τοίχους
– είναι υπέροχο να φτιάχνεις εικόνες...

Μια βότκα κρύα σε ένα μικρό φαρδύ ποτήρι
και το όνειρο να αρχίζει...

μερικές φορές σκέφτομαι και λέω ότι έχω χάσει πολλά.
Ίσως όμως νά έχω κερδίσει άλλα τόσα πολλά!

Έτσι φεύγω μακριά,
πολύ μακριά και ζω μαζί σου αλλιώς...
κι ας με βασανίζει λίγο,
κι ας με παιδεύει
κι ας με εξουσιάζει!

Πώς μ’ αρέσει να με ζεις,
πόσο μ’ αρέσει!

Ένα τσιγάρο στο σκοτάδι με υπνωτίζει
Και μια σκιά στον τοίχο μου χαρίζει...
Το όνειρο!